Sunday, May 1, 2011

දෙපා පණ නැති මනීෂාට නැඟී සිටීමට වාරුවක් වෙමු



මිනිස්සුන්ට ප්‍රශ්න එනකොට එන්නේ එකපිට එක. එක ප්‍රශ්නයක කෙළවර දකිනකොට තවත් එකක් පටන්ගෙන.

ඒ බව ඔබ අප කවුරුත් දන්නවා. ඒ මොනදේ වුණත් උහුලන්න පුළුවන් ප්‍රමාණයකුත් තියෙනවා.

ඒ සීමාවන් පැන්නට පස්සේ අපි අසරණකමේ අගාධයටම යනවා. අද මේ කතාව දෙස හොඳින්, විවෘතව බලන්න කියලා අපි ඔබෙන් ඉල්ලනවා. බලන්න මේ පුංචි දියණිය සමනලියක් වගේ සුන්දරයි.

හැබැයි දෛවයේ මොකක්දෝ හේතුවකට ඇය ගැන අසුන්දර කතාවක් ඔබ හමුවේ අපට ලියන්නම වෙලා.

අපි එතනින් නවතින්න සූදානම් නැහැ. අපි මේ දියණියගේ ජීවිතය ඔබ ඉදිරියේ තියෙනවා. ඇය දැන් ඉන්නේ දෙවිදේවතාවුන් වැනි මිනිසුන්ගෙ සරණක් බලාපොරොත්තුවෙන්.

ඒ ඇයි කියන ප්‍රශ්නය ඔබ හමුවේ ඇති. තවමත් වයස අවුරුදු දහයේ පසුවන ‘මනීෂා චාමින්දි පතිරණ’ පුංචි දියණියගේ කතාව පියවරෙන් පියවර අපි ඔබ හමුවේ ලෙහා දමන්නම්. මේ සියල්ල කඳුළු කැට අතරින් වචනවලට පෙරළා ගොතා දැම්මේ මනිෂාගේ ආදරණීය අම්මා.

අද මනිෂාගේ එකම සෙවණැල්ල මේ ආදරණීය අම්මා (චින්තා නිලූ තරංගි හෙට්ටිආරච්චි) ත් අවුරුදු හතරක පුංචි මල්ලිත් විතරයි කියලා අපිට ඔබට කියන්නම වෙනවා.

”පසුගිය අවුරුද්දේ දුව ශිෂ්‍යත්වයට පෙනී ඉන්න හොඳ සූදානමකින් හිටියේ. දවසක් ස්කෝලේ ඇරිලා ගෙදර ආවට පස්සේ වම් කකුල කසනවා කියලා කියන්න ගත්තා. ඊට පස්සේ ඇවිදින්නත් ටිකක් අමාරු වුණා. දුව හොඳට ඉගෙන ගන්න දක්‍ෂයි.

ඒ වෙනකොටත් ශිෂ්‍යත්වයට සති දෙකයි තිබුණෙ. හැමදාම පන්තියේ පළමුවැනියා වුණ නිසා ස්කෝලෙන් වගේම අපිත් ගොඩක් බලාපොරොත්තු තියාගෙන හිටියා. අපි හිතුවේ ඇස්වහ කටවහ නිසා එහෙම වෙන්න ඇති කියලා දේවාලවලට ගිහින් බාරවුණා.

ඒත් දුවට තිබුණු අමාරුව අඩුවුණේම නැහැ. පස්සේ අපි පේරාදෙණිය ඉස්පිරිතාලේට පසුගිය ජූලි 21 දුව අරගෙන ආවා. එතැනදි පරික්‍ෂා කරලා බලලා කිව්වා දුවගේ සුසුම්නාවේ ගෙඩියක් තියෙනවා කියලා. එය ඉතාම ඉක්මනින් ඉවත් කරන්න ඕන ඒ නිසා නුවර මහා ඉස්පිරිතාලේට අරගෙන යන්න කියලා කිව්වා.”

මේ වෙනකොටත් මනිෂා තුළ තිබුණු අමාරුව දරුණු අතට හැරෙමින් තිබුණා. ඒත් මනිෂාගේ අම්මත් තාත්තත් පුළුවන් හැමදේම කරමින් ඉන්න අතරතුර පුංචි දෝණිට ඇති ලෙඩේ සහසුද්දෙන්ම දැනගන්නට හැකියාව ලැබුණා. ඒත් ඒ හෝඩුවාව අම්මා කෙනකුට, තාත්තා කෙනකුට උහුලන්න පුළුවන් තොරතුරක් නෙමෙයි.

මේ පුංචි දෝණිගේ සුසුම්නාවේ ඒ වෙනකොට ඇතිවෙලා තිබුණේ පිළිකා තත්වයක්. අවසානයේ වෛද්‍යවරුන්ගේ එකම නිගමනය වුණේ සැත්කමකින් සුසුම්නාවේ හටගත් ගෙඩිය ඉවත් කළ යුතු බවයි. ඒත් එහි එකම අවදානම මේ සැත්කමෙන් පසු මනිෂාට සදාකාලිකවම එක්තැන්වෙන්නට සිදුවීමයි.

”අපිට වෙනකරන්න දෙයක් තිබුණේ නැහැ. අපිට කිව්වා දුවගේ තත්වය අවදානම් නිසා මේ සැත්කම ඉක්මනින්ම කරන්න කියලා. ඒත් ඒ සැත්කමෙන් පසු දුවගේ ඉනෙන් පහළ පණනැතිව යන බව අපි දැනගෙන හිටියා. රෝද පුටුවක හිටියත් කමක් නැහැ මහත්තයෝ ජීවිතේට කරදරයක් වෙන්නේ නැතිව. ඊට පසු අගෝස්තු 04 දා රංජිත් වික්‍රමසිංහ වෛද්‍යතුමන් ඔපරේෂන් එක දුවට කළා. ඒත් මෙයා කුඩා නිසා ව්‍යායාම කරලා දුවගේ ස්නායු යථා තත්වයට පත්වෙන්න ගත්තොත් ප්‍රතිඵලයක් ගන්න පුළුවන් වෙයි කිව්වා.”

ඒ වෙනුවෙන් මේ අම්මයි තාත්තයි නොවිඳිනා දුක් වින්ඳා. මනිෂාගේ පියා (පතිරණගේ ආනන්ද) රැකියාවක් විදියට කළේ වඩුවැඩ කරන එක. මොන දේ වුණත් දෑතේ ශක්තියෙන් හරිහම්බ කරපු හැමදේම මේ පවුල ශක්තිමත් කරන්න ආනන්ද වෙර වීරිය ගත්තා. ඒ නිසාම රෝද පුටුවකට වැටුණු මනිෂාගේ ජීවිතය කෙසේ හෝ ගොඩගන්න රුපියල් ලක්‍ෂ දෙකහමාරකට වැඩි මුදලක් හොයාගන්න ඔවුන්ට සිද්ධ වුණා. ඒ වෙනුවෙන් තම සන්තකේ ඇති හැමදේම විකුණා කෙසේ හෝ මේ දෝණිව සනීපකරගන්න ඔවුන් හැකි උපරිමය ගත්තා. අවසානයේදී මුදල් මත සියල්ල තීරණය වන සමාජයේ හතර අතට ණය වෙන්නත් ඔවුන්ට සිද්ධ වුණා.

”දුවට ඔපරේෂන් එක කරලා අවසානයේ දෙසැම්බර් 8 දා ගෙදර එක්කරගෙන එන්න හිටියේ. ඒත් මමයි ආනන්දයි ගොඩක් අසරණ වෙලා හිටියේ. අපි එදා වේල හොයාගෙන ජීවත් වුණේ. දුව දකින වාරයක් පාස අපි දෙන්නම මැරි මැරි ඉපදුණේ. ආනන්ද ගොඩක් දුක් වින්ඳා අපිට දුකක් නොදී ජීවත් කරන්න. ඒත් මේ ප්‍රශ්න එක්ක එයා ගොඩක් මානසිකව වැටුණා. අන්තිමේදි දෙසැම්බර් 06 දා මහත්තයෝ...”

චින්තාගේ දෑස්වලින් කඩා වැටෙන කඳුළු වැල් තවත් අවාසනාවන්ත ඉරණමක් ගැන අපිට තොරතුරු හෙළිකළා. මේ වෙනකොට ඉන්න හිටින්න තැනක් නොමැතිව එක වේලකින් කුසපුරවාගෙන ජීවත් වෙන්න වාරුගත්ත චින්තාගේ පවුලේ උදවියගේ මුදුන් මුල කාටත් හොරා සැඟව ගියා.

”එදා ආනන්ද ඉස්පිරිතාලේ හිටියේ ගොඩක් දුකෙන්. ප්‍රශ්න ගොඩක අපි හිටියේ. කාගෙන්වත් පිහිටක් තිබුණේ නැහැ. හදිසියේම ආනන්දට තද පපුවේ අමාරුවක් ආවා. අපි හිතුවේ නැහැ කවදාවත් අපිට මෙහෙම වෙයි කියලා. ඒත් එයා එදා අපි තුන්දෙනාව තනිකරලා අපෙන් සමුගෙන ගියා මහත්තයෝ.”

ඒ අසරණකම දැන් ඔබට හුඟක් හොඳීන් දැනෙනවා ඇති. අද මනිෂාගේ තාත්තා කොහේ හෝ සිට මනිෂා සනීප වෙනකම් බලා ඉන්නවා ඇති කියලා අපි හිතනවා. අවසානයේදි පුංචි දෝණිට ගෙදරට එන්න වෙන්නේ තමන්ට පණමෙන් ආදරය කළ තාත්තගේ නිසල දේහය දැක ගැනීමේ අරමුණින්. මේ ඒ කතාවේ එක් පැත්තක්.

අපි එතනින් විරාමයක් තබා නැවතත් මනිෂා වෙතට හැරෙනවා. අද මනිෂා දෝණි ඉන්නේ අකාරුණික විදිහට රෝද පුටුවකට තල්ලු වෙලා. ඒ නිසාම මේ පුංචි දෝණිගේ පිටුපසින් හටගත් තුවාලය දරුණු අතට පෙරළුණේ කිසිදු දැනීමක් ඇයට ඉනෙන් පහළ නොමැති නිසයි.

”දුවට ඉනෙන් පහළ පණ නැති නිසා ලොකු තුවාලයක් හැදිලා දැන් කොළඹ රිජ්වේ ඉස්පිරිතාලේ ඉන්නේ. දවසට බෙහෙත්වලට ලොකු වියදමක් යනවා. ඒත් මම දැන් තනිවෙලා. බුත්තල අපිට ඉන්න ඉඩම් තිබුණේ නැහැ. ලෑලි අටවාගත්ත ගෙදරක් තිබුණේ. ඒ හැමදේම දාලා මම පුතයි දුවයි අරගෙන බදුල්ලේ මහගෙදරට ආවා. මට එහේ ඉන්නේ අම්මයි තාත්තයි. ඒ දෙන්නත් ඉඳිආප්ප හදලා කඩවලට දාලා ජීවත් වෙන්නේ. අපිව ජීවත් කරන්න ශක්තියක් අම්මලාට නැහැ.”

මේ වෙනකොටත් කොළඹ රිජ්වේ ආර්යා ළමා රෝහලේ එකොළොස් වැනි වාට්ටුවේ 25 වැනි ඇඳේ මනීෂා දියණිය අද ප්‍රතිකාර ලබනවා. නමුත් මේ සියල්ල හමුවේ අද මනිෂාගේ අම්මත් මල්ලිත් ගොඩක් අසරණ වෙලා. අඩුම තරමේ ඔවුන්ට අද කන්න බොන්න තියා ඉන්න හිටින්නවත් තැනක් නැතුව ගිහින්. බුත්තල දුටු ගැමුණු ජාතික පාසලේ සමන් සර්ගේ පස්වැනි පන්තියේ අකුරු කරනු මනීෂා විවිධ හැකියාවන් රැසක් උපතින්ම රැගෙන ආ දියණියක් බවත් අපට දැනගන්නට ලැබුණා.

”දුව ඉගෙනගන්න ගොඩක් දක්‍ෂයි. හැම සැරේම පන්තියේ පළමුවැනියා. නැටුම්වලින්, අත් අකුරුවලින් ජයග්‍රහණය කරලා තියෙනවා. ඒ හැමදේම තිබුණු දුව තමා දැන් මේ ලෙඩ ඇඳට වෙලා ඉන්නේ. හැම වෙලේම මගෙන් අහන්නේ ආයෙත් එයාට ස්කෝලේ යන්න බැරිවෙයිද කියන එකයි.”

ඔව්, මනීෂා මොනම විදිහකින් හෝ ජීවිතය ගොඩනගන්න හීන මවනවා. ඒ පුංචි හිතේ බලාපොරොත්තු ගොඩක් පොදි බැඳිලා. අප යනවිටත් ලෙඩ ඇඳේ නිසොල්මනේ බලා ඉන්න මේ දියණියගේ සිතුම් පැතුම්වලට මදක් කන්දෙන්නත් අපි හිතුවා.

”මට ආපහු ස්කෝලේ යන්න ඕන. තාත්ත මට කිව්වේ නීතිඥවරියක් වෙන්න කියලා. මම කොහොම හරි නීතිඥවරියක් වෙනවා. මෙහේ දොස්තර මාමලා නැන්දලා ගොඩක් හොඳයි. එයාලා මාව සනීප කරයි.”

ඒ අහිංසක හිතේ ප්‍රාර්ථනා ගණනාවක් තියෙන බව අපට වැටහුණා. හැකි තරම් කෙටියෙන් මේ කතාවේ සාරාංශය අපි ඔබට කිව්වා. පුළුවන් නම් හැකි අයුරින් මනීෂා දියණියගේ ජීවිතයට ශක්තියක් වෙන්න. එහෙම වුණොත් මේ අහිංසක අම්මටයි, මල්ලිටයි ජීවිතයක් තියෙයි. මනීෂා ආයෙත් ජීවිත බලාපොරොත්තු පොදි බඳිමින් සුදු ගවුමකින් සැරසී පාසල වෙත පියමං කරාවි. ඒක එහෙම වෙනවා නම් ලොකු පිනක්. එහෙම නේද?


ලිපිනය - නො. 32/5, පහළ රජ වීදිය, බදුල්ල.
දුරකතනය – 0728 400501ගිණුම් අංක – 075020054966
හැටන් නැෂනල් බැංකුව - බුත්තල ශාඛාව

No comments: